links for 2007-08-23
-
*kwijl*(tags: nikon photography)
Much Ado About Nothing
Wie nog vindt er hier Bruce Willis de ultieme actieheld? James Bond en Indiana Jones zijn al übercool. Maar Bruce Willis doet het hem toch weer in deze postmoderne tijden. Hij was al cool als John “Yippie-ka-jay mothafocka” McLane in de Die Hard reeks, maar ik moet zeggen: hij gaat zelfs nog een stukje steviger in The Last Boyscout en The Fifth Element. Top of the bill vind ik Pulp Fiction: “Who’s chopper is this?”, “It’s Zed’s chopper.”, “Who’s Zed?”, “Zed’s dead!” Zeg nu zelf!
Waarom? Omdat zijn palet aan gezichtsuitdrukkingen zich doorgaans beperkt tot die ene getormenteerde grimas waarmee hij, onder begeleiding van übercoole boutades, alle mogelijke badasses de wereld uit helpt. Meer zelfs, ik vraag mij af of hij het niet een stuk beter zou vanaf hebben gebracht in de Lethal Waepon reeks in plaats van Mel Gibson. Ik bedoel maar: Mel Gibson speelde al een geschifte psychopaat, maar den Bruce? Hah!
Nu weet hij zijn typetje van knorrige, antipathieke held tegen de rest van de wereld niet alleen als actieheld in te zetten: de man vind ik ook schitterend als komiek. In The Whole Nine Yards vond ik hem al fantastisch, maar wie ooit Death Becomes Her gezien heeft, weet wat ik bedoel. Met Meryll Streep en Goldie Hawn tegenover je kan je niet anders dan volledig doorslaan!
Toegegeven, hij heeft ook totale rampen gemaakt: Armageddon, Hart’s War, The Siege, Mercury Rising,… Maar dat neemt niet weg dat hij een paar meesterlijke dingen heeft laten zien.
Kortom, al die jonge actieheroes kunnen er nog een puntje aan zuigen.
De voorbije weken, en zeker het laatste weekend, was ik niet bepaald goed bezig: mijn agenda liet mij niet bepaald toe om gezond te eten. Dus vrat ik tussendoor de goorste vettigheden. En dat heeft zo zijn gevolgen. Super size me achter na dus? Bijna, but not quite.
Niet dat ik nu opeens kilo’s ben aangekomen. Neen. Ik beschik nog altijd over mijn somalische figuur. Maar de effecten zijn toch van geheel andere aard: lusteloosheid, mood swings, slecht slapen,… you know the drill. Hoog tijd dus om af te kicken en terug zelf mijn potjes te koken.
Dat betekent dat ik dus in de eerste plaats mijn dieet terug wat meer probeer te variëren: een goed ontbijt ’s ochtends, een stevig middagmaal en gevuld avondmaal om de zaak af te werken.
Tegenwoordig begin ik de dag met een flinke kom muesli (don’t laugh!) en een kop koffie. Waar ik de voorbije weken reeds rond 10u met een knorrende maag zat, blijf ik nu energiek aan de slag tot een uur of 12. Kijk-eens-an! Het middagmaal bestaat op dit moment nog uit stevige broodjes met veel rauwkost, maar ik zou het ook wat meer willen afwisselen met stevig grof boerenbrood en toespijs.
Het avondmaal is de kers op de taart. Deze week zal ik uiteindelijk drie keer mijn eigen potje gekookt hebben. Maandag was dat mijn befaamde bolognaisesaus bestaande uit gepelde (en geschifte) tomaat, een stevige portie gehakt, paprika, ui, champignons en kruiden. Gisteren was het een stevig stuk steak met doperwtjes en wortelen. Vanavond wordt het kip curry met rijst en champignons. Alles begeleidt met een glas rode wijn (côte du ventoux).
In alle eerlijkheid: de impact van een gezond eetmaal verbaast mij. Al na twee dagen voel ik mij een stuk beter en energieker. Ik kan mij bovenal beter concentreren op het werk. De lering die we eruit trekken is dus: fast food is groot vergif. Zelfs frieten zijn goed voor één keer in de twee weken, maar ook niet meer dan dat. Morgenavond ga ik trouwens met kameraad V. op stap. Dat wordt dus even het dieetschema in het oog houden.
Een goeiemorgen. Ik ben net met Daan en The A-Team wakker geworden. Het goeie nieuws eerst: er zit toch nog leven in mijn grafische kaart. Of toch genoeg om ‘het kreng’ aan de klap te houden.
Vannacht kreeg ik nog een uitdaging op CounterStrike:Source voor de voeten geworpen. Dat betekende ad hoc een groepje welwillige medestrijders verzamelen om het strijdperk te betreden. De prijs? De verliezers betaalden de winnaars een rondje aan de bar. Het spelletje duurde goed een uurtje en eindigde in ons voordeel. Har!
Er was nog de compo TrackMania:Nations waar ik aan wilde meedoen, maar door de problemen met mijn computer had ik geen zin om voortijdig op te moeten geven. Jammer, ’t zal voor een volgende keer zijn.
Vandaag houden we het wat rustig. Na de middag of zo trekken we de stekker eruit en keren we terug naar huis.
Zo. Om 2u heb ik de boeken gesloten, mijn veldbed opgesteld en ben ik gaan slapen. Niet gemakkelijk op een drukke beursvloer waar nog volop compo’s tussen rivaliserende clans worden uitgevochten. Tegen de ochtend werd het wel wat rustiger en heb ik min of meer één stuk door kunnen slapen tot 10 uur.
Vanmorgen werd ik wakker met een minder leuke verrassing: mijn grafische kaart, een Geforce 6600 GT, is vannacht gesneuveld. Gelukkig had kameraad T. nog een reservepc mee waaruit ik het noodzakelijke onderdeel kon roven. Dat betekent dus in de loop van september uitkijken voor een vervanging. Mja. Dan maar ontbijt: boterkoeken en koffie. Op dit moment gaat het allemaal heel relaxed. Ik hoop vanmiddag nog één en ander gedaan te krijgen.
Sfeerbeeldje vanop Lanscape 12. Kameraad T. en ik zitten er nog tot een eind de zondagmiddag. Feel free om ons een bezoekje te brengen! Je herkent ons aan de kasplantjes op onze pc. Wij zijn er zo’n beetje de groene jongens op dit moment… *grin*
« Vorige blogposts Pagina 137 van 245 pagina's Volgende blogposts »