Zelfrelativering
’t Is dat ik het zo fantastisch vind dat hij zichzelf toch zwaar kan relativeren. Niet dat het zo origineel is. Die andere Bill deed het hem immers al voor.
[via]
Much Ado About Nothing
’t Is dat ik het zo fantastisch vind dat hij zichzelf toch zwaar kan relativeren. Niet dat het zo origineel is. Die andere Bill deed het hem immers al voor.
[via]
Toen ik twee jaar geleden naar de andere kant van het Water verhuisde, nam ik mijn toen al oude pc en bijhorend 14 inch beeldscherm-met-trillende-letters mee. Ik had er Ubuntu op geïnstalleerd en af en toe surfte ik er wat mee rond of hackte ik er wat op los. Meer had ik toch niet nodig.
Fast forward naar vandaag. Ik speelde al een tijdje met het idee om het beeldscherm te vervangen, maar nu lijkt het ernaar dat ook mijn trouwe pc na een te lange doodstrijd, zijn laatste adem heeft geblazen. Ik kocht nog wel eens voor een habbekrats onderdelen maar daarmee gaf ik alleen maar blijk van therapeutische hardnekkigheid. Crashen en blijven crashen zonder verklaarbare redenen. Tijd voor euthanasie zo lijkt me.
Ondertussen heb ik het oude toestel aan de kant geschoven en staat mijn ibook wel bijzonder klein te wezen op mijn ruime bureau. Hm. Ik zou mij ervan af kunnen maken en in de mediamarkt een lekker groot 20 inch scherm kunnen kopen. En een mighty mouse en zo’n stoer Apple toetsenbord en dat allemaal aan mijn laptopje hangen. Een beetje van Al Gore doen.
Of ik kan meteen een stoere multimedia pc kopen met alles erop en eraan. Zodat ik eens wat kan gamen en zo. Alleen zie ik het niet zitten om zo’n ding op mijn bureau te plaatsen. Ik overweeg namelijk mijn kleine Lidl TV te vervangen door een treffelijk exemplaar en daar dan zo’n multimedia geval aan te hangen.
Ach ja, ondertussen kan ik wel uit de voeten. Ik moet er alleen eens goed nadenken, informeren en de centen tellen…
Hum. Toch een klein nieuwjaarsvoornementje: minder lurken en eens wat meer reageren op blogs. ’t Is dat regelmatige bezoekers nogal eens iets hier achterlaten terwijl hetzelfde niet van mij kan worden gezegd. Shame on me.
Daarjuist aan de kassa in de Delhaize. De man achter mij legde waarschijnlijk dik 30 kilo citroenen op de band. Eerst vroeg ik mezelf af wat een mens met zoveel citroenen zou doen.
Ik dacht eerst aan allerlei huishoudelijke klusjes. Vlekken weg met citroenen en zo. Misschien iets voor zijn moeder of zo.
Toen moest ik denken aan het programma I didn’t know that op NGC. Daar lieten ze een gloeilamp branden met een paar kilo citroenen. Dat leek me wel cool en milieuvriendelijk. Een paar kisten citroenen voor de koffiezet of de stofzuiger.
Tenslotte bedacht ik mij het meest waarschijnlijke: ofwel is hij champagneboer, ofwel geeft hij een feestje met véél oesters, champagne en al. De paar pakken voorverpakte kruiden die hij meesleurde waren wel een weggever. Citroenen horen daar natuurlijk bij. Toch?
Een paar dagen werk in de kerstvakantie maar vandaag stellen Tom en ik u trots voor: achtduizend.be!
Na tweeduizend en drieduizend is dit de jongste *duizend fotoblog. Achtduizend is vanzelfsprekend onlosmakelijk verbonden met Brugge. Vanaf heden worden jullie elke dag getrakteerd op een actuele foto uit de Breydelstad.
Natuurlijk kunnen wij dat niet alleen doen. Net als de andere *duizend fotoblogs kan iedereen zelf ons zelf een foto toesturen. Wij zorgen ervoor dat die dan op achtduizend zal verschijnen. Meer info over hoe je kan meewerken vinden je hier.
Met dank aan Pietel en Pieter-Jelle voor het concept en Jeroen voor de technische ondersteuning.
Oeh! Very Bad Things op TV. Beestig grappig film met een vlijmscherpe Christian Slater. Ik heb die zelfs nog gezien op mijn 100 dagen in de cinema.
Jaja, worstenbrood en appelbollen! Alleen… hebben ze bij ons op het werk verkeerd geleverd. Zodoende heb ik dus twéé worstenbroodjes moeten tot mijn nemen en géén appelbollen.
Ik ben niet helemaal voldaan. Hm.
Hm. Met het nieuwe jaar gaf de VRT zijn duidingsmagazines en Het Journaal een grondige facelift. Nieuwe gezichten, nieuw decor, nieuwe programma’s,… en een nieuwe website. En wat voor één: De Redactie!
Ik waarschuw wel meteen: klikken op de link kan wel nefaste gevolgen hebben. Braakneigingen om er maar eentje op te noemen. Overdrijf ik nu? De eerlijkheid gebied mij te zeggen dat de nieuwe website niet meteen de eerste prijs in een schoonheidswedstrijd zou wegkapen. Wel integendeel. Volgens mij zijn er een aantal zaken grondig fout aan het nieuwe design.
Ik zou nog even door kunnen gaan. In ieder geval komt de site op dit moment vooral zeer amateuristisch en nauwelijks gebruiksvriendelijk over. Nu moet ik wel toegeven dat ze cross browser compatibel is, maar daarmee is meteen ook alles gezegd.
Hoe moet het dan wel? De VRT had beter een voorbeeld genomen aan een site zoals die van de BBC. Toegegeven, het is meer een portaal en de meeste inhoud zit al wat dieper in de site, maar ze is een stuk aangenamer en overzichtelijker om te bezoeken. Zelfs de website van CNN ziet er een oase van rust uit in vergelijking met de wanorde op de nieuwe VRT nieuwssite.
Het spreekt voor zich dat twitterend en webdesignend Vlaanderen niet erg hoog op heeft met de nieuwe website. Het gevoel heerst zelfs een beetje dat de VRT redactie dolende is en best uit zijn lijden wordt verlost. Daarom is er nu de-red-actie. Sommigen gaan immers zelfs zo ver in hun plaatsvervangende schaamte om te overwegen quasi gratis hun diensten aan te bieden op de Reyerslaan.
Tjah.
« Vorige blogposts Pagina 111 van 245 pagina's Volgende blogposts »