Gisteren trokken we onze stapschoenen aan (en na koffie bij Starbucks) en verkenden we Toronto. Het hotel ligt hier in een zijstraat van Yonge Street. Dit is een befaamde asfalt strook hier en staat bekend als de langste straat van Toronto. In Toronto strekt ze zo’n 100 kilometer ver maar in ruime zin loopt ze eigenlijk door tot in Minneapolis. Yonge is het kloppend hart van commercieel Toronto. Vandaar trokken we naar Bloor Street waar alle hippe kledingzaken zich bevonden. Fashionminded zoals we zijn hielden we het op wat etalage kijken.

De eerste echte stop was de wijk Annex: een residentiële wijk waar je heel wat typische Amerikaanse huizen vindt. Met de herfst en het nakende Halloween heerst er een nogal spokerige indruk. O ja, heel wat huizen zijn hier mooi versierd met pompoenen, poppen, kransen en meer. Grappig. Hoogtepunt van de Annex is het beklimmen van een klif die ooit de waterlijn van, het nu uitgedroogde, Lake Iroquois was. Dat deden we via de Baldwin Steps. Toronto zelf ligt immers op de prehistorische meerbodem. Op de klif zelf ligt Casa Loma. Dit herenhuis is een ecclectisch geheel van torentjes, waterspuwers, bouwstijlen, gebrande ramen en meer. De bouwheer was een rijke zakenman die aan het begin van de 20ste eeuw het kitscherige huis neer liet zetten maar na een paar jaar failliet ging en het van de hand moest doen. Sindsdien is het een toeristische trekpleister.

Van Casa Loma namen we de, zeer proper onderhouden en erg efficiënte, metro naar de University. U of T zoals deze alma mater heet, is een gigantische campus aan de rand van de stad. Het loopt er vol van studenten en personeel. We bezochten even door de oude gebouwen van Trinity College en Hart House. Na het middageten besloten we af te zakken naar het moderne Toronto.

Eerste stop waren de gebouwen van de CBC of Canadian Broadcasting Center. Er was een klein museum waar je een heleboel props, poppen uit kinderprogramma’s, microfoons en machines terug kan vinden uit hun TV geschiedenis. We namen ook een kijkje in de radiostudio’s van de CBC. Vlakbij ligt de befaamde CN Toren. Dit is zo’n beetje de hoogste toren van de streek met 500+ meter. Inclusief Antenne. Voor een paar dollar namen we de lift omhoog waar we getrakteerd werden op een prachtig uitzicht ondanks het bewolkte en ietwat regenachtige weer. Speciaal is de ‘glass floor’: een glazen vloer waaronder 500 meter leegte gaapt. Niet voor mensen met hoogtevrees. Tenslotte besloten we terug richting Yonge te trekken via het PATH systeem. Toronto is niet alleen een bovengrondse stad, maar ook een ondergrondse. Een systeem van gangen, ondergrondse winkelcentra en veel meer vormen een gigantisch systeem van tunnels die je toelaat om door het centrum te lopen zonder ooit bovengronds te komen. Gezien de complexiteit neem je beter een plannetje mee want je verdwaalt er zo in. Maar speciaal is het wel.

De avond besloten we met een maaltijd in het lokale, zeer hippe Hard Rock Café. Tijdens het wachten op een plaatsje buiten werden we een paar aangesproken met de vraag of we geen ‘bouncers’ waren. Niet dus. Vandaag trekken we richting Kensington Market en Little Italy. Het is hier een stuk kouder dan gisteren. Dat belooft!