Ik denk dat Karel het allemaal al verwoord heeft.

Gisteren hadden wij aldus afgesproken voor een zoveelste film night. Wij, dat waren Karel, Eline, Mirthe, Wouter, Sara, Greet, Tim en mezelve. Afspraak aan de Sfinx waarna het via een klein omwegje richting McDonalds ging voor een klein fastfoodgelag. Daarna trokken we naar de Decascoop (of Kinepolis Gent) om daar van de nieuwste Indy te genieten.

En ja, hij… is… goed! Fantastisch zelfs. Klasse. Ik was wat sceptisch over het feit dat de Nazi’s door de Ruski’s zouden zijn vervangen. En ik was even bang dat het een hele film lang gezeik zou zijn van “Wat zijn wij oud!” Maar al bij al viel het mee. Uiteindelijk kon de film mijn aandacht vasthouden van A tot Z. En dat zegt wel iets over de kwaliteit. Veel actie en humor zoals we dat gewend zijn. En natuurlijk ook een pak CGI want we leven nu eenmaal in zulke tijden. Maar de typische speelse no-brainer sfeer is bewaard gebleven. Alleen, naar mate het verhaal vorderde bleek het uitgangspunt steeds verder en verder gegrepen te zijn. De apotheose was bijzonder imposant en de spanningsboog ernaartoe was heel mooi opgetrokken, maar toch bekroop mij het gevoel dat het met heel wat minder bombardie nog een stuk beklijvender zou zijn geweest.

Afin, zeker de moeite waard om te bekijken!!

O ja, Wouter wees ons erop dat Spielberg iets heeft met koelkasten. Telkens er een frigo in beeld zou komen, dan loopt het in de 5 minuten die volgen serieus fout. Tijd om nog eens nostalgisch te worden en de volledige DVD box in huis te halen!