Ik heb sinds december Google Analytics op mijn blogje lopen. Ik had de code ertussen gesmeten en die daarna half vergeten. Vanmorgen herontdekte ik die en besloot ik even naar de resultaten te kijken. Die zijn, wel, vrij ontnuchterend:

Volgens Google passeerden hier in de laatste maand dagelijks nog geen 5 mensen. Niet dat ik nu meteen een hithoer ben, maar op zo’n moment krab ik toch even in mijn haar. Bezoeken er werkelijk zo weinig mensen netsensei.nl? Of zijn die cijfertjes niet betrouwbaar? Je ziet zelfs geen piekje na de vele blogmeetings van de afgelopen weken.

De achtduizend.be cijfers liggen wel in de lijn van de verwachtingen. En, pakweg, Dikkie haalt met gemak dagelijks over de 400 bezoekers. In de blogosofeer heb ik toch niet meteen klachten over Google Analytics gehoord. Hoe zit dat dan?

Google Analytics maakt gebruik van een Javascript tracker die je installeert in de code van je eigen site. Als die wordt uitgevoerd, registreert GA die als een hit. Zoekrobots, spamrobots, mensen die geen javascript enabled hebben, bezoekers die mijn blog via RSS lezen, etc. die worden niet door GA geregistreerd. Wat je over houdt is dus nog altijd geen totaalbeeld van wat er werkelijk door de deur komt. Nochtans, GA registreert vooral de ‘menselijke’ activiteit.

De ruwe server logs bevestigen dit verhaal wat. Vandaag alleen al kreeg ik 3932 hits die terug te voeren zijn op 145 unieke bezoekers. In de top 10 van meest actieve ip’s staat een aziatische spammer (whois toont dat de host in Bangkok zit) die 2347 hits wist te genereren. Daarna kom ik zelf, Google, Verizon en nog een rist andere Amerikaanse hosts waarvan je kan vermoeden dat het bots zijn. O ja, metatale kwam er ook nog net door, overigens.

Uiteraard schrijf ik niet voor het plezier van spammers en robots die de boel komen indexeren of, godbetert, harvesten. Dus die 5 bezoekers per dag is toch wel érg weinig.

Uiteindelijk is de simpelste uitleg dat ik éigenlijk totaal oninteressant ben en schrijf. (Toegegeven, de laatste week was het hier meer een linklog maar wie is er in godsnaam geïnteresseerd in het feit dat ik gisteravond in Leuven pinten ben gaan pakken?) Ik kan hetzelfde zeggen over de rest van de blogosfeer:

Ik zou cassant kunnen worden en gemakkelijk kunnen scoren door een Brutiniaanse schrijfstijl te hanteren (eerlijk, Tom, _zó_ moeilijk is dat niet) Of ik zou godganser dagen op mijn quivive zijn en bij de minste storm in een glas water meerijden op de golven van de algehele verontwaardiging. Of ik kan over virals en marketing en hippe dinges zoals de iPhone bloggen. Of ik zou kunnen (foto)bloggen over mijn kinderen… o, wacht eens even… nevermind. It’s been done is het overheersende gevoel. Ik betrap me er wel op dat ik in mijn feedreader het gros van de posts gewoon skip omdat ik vind dat het voornamelijk meer van hetzelfde is. En ik maak me er zelf ook schuldig aan op mijn eigen blog. Ik zou er al ferm naast moeten zitten moest ik niet de enige zijn.

Inhoud is nog altijd king. Misschien moet ik maar eens goed nadenken of dit blogje het zoveelste scrapbook van een on line leven zoals zovele andere moet zijn. Tjah…