Hmpf. Dik tien dagen later en we zijn nog niet écht ver gevorderd in de opruimactie: mijn bureau valt wel te onderhouden en ik heb ondertussen een kast schoongemaakt, maar ondertussen heb ik ontdekt dat ik over enkele meters ongeordend, papieren “archief” beschik. Het gaat om zaken zoals cursussen en nota’s uit het middelbaar, uit mijn univerisitaire carriëre, taken, mijn thesis, tijdschriften waarin ik publiceerde tijdens mijn dagen bij de JWR/JVS, krantenknipsels, oude jaargangen van EOS, etc. Geen fijne ontdekking dus.

En dan is er ook nog mijn bibliotheek die er in een lamentabele staat bijligt. Sinds de brand van 2002 zijn de boeken wel geschoond geweest, maar hebben ze nooit een definitieve plaats toegewezen gekregen. Ze liggen of staan er gewoon zo’n beetje bij. Van wanorde gesproken! En dan is er nog de hoop prullaria die een mens verzameld maar geen afstand van doet. Dat ligt vooral aan de vermeende sentimenteel waarde die ik aan de dingen toeken. Niet dat ik ze ooit bekijk, maar na het moment van herontdekken kost het mij altijd moeite om ze in de vuilniszak te duwen.

Van hart een steen dus maken en de moed niet laten zakken.