Netsensei

Much Ado About Nothing

Zurück bis

Voor een eerste keer te gaan skieën is dat zeker niet slecht gegaan. Ten eerste ben ik in één stuk terug thuisgeraakt, ten tweede heb ik mij beestig geamuseerd. Waar wij naartoe zijn geweest? Wel, naar Saint-Francois Longchamp, een skioord in de Franse Alpen.

Valmorel

Mijn indruk? Op de latten staan is gewoon leuk! Als je je eenmaal weet recht te houden. De eerste dag stond in het teken van vallen. Véél vallen. Op alle mogelijke manieren. Die avond kroop ik zonder meer geradbraakt onder de wol. Het mes werd bovendien nog wat dieper in de wonde gedraaid door grote getallen acht- tot tienjarigen die bij wijze van spreken met de vinger in de neus van de bergen roetsjten. Zo moeilijk kon dat toch niet zijn? Gelukkig kreeg ik het skieën al snel in de benen. Met dank aan kameraad Webster en zijn broer B. En ski-instructeur Jean-Marc!

Vier dagen verder ging ik tot mijn eigen verbazing relatief vlotjes over drie cols naar het dorpje Valmorel. Het feit dat daar wél Belgisch bier werd geschonken – geen evidentie in het buitenland – was op zich al voldoende motivatie om de tocht aan te vatten. Ik heb daarvoor zowaar rode pistes voor getrotseerd!

Het weer viel eerder tegen. De eerste dagen viel het wel mee, maar al snel verslechterde situatie met mist, sneeuwstormen en pistes die daardoor werden gesloten. Niet echt aangenaam. En de ervaring op de cols die we wel op mochten was niet om van naar huis te schrijven. Zichtbaarheid nul en een complete white-out. Bij momenten heb je geen idee waar je mee bezig bent: geen gevoel van snelheid of richting. Levensgevaarlijk dus. Op een zeker moment was ik zelfs zonder dat ik het wist, zwaar van de piste gegaan.

De organisatie van de reis viel dan weer dik mee. De accomodatie was geriefelijk. Het eten bestond uit kant-en-klare voedselpakketten die in kokend water moesten worden geprepareerd. Niet écht smakelijk, maar wel voedzaam. Het enige vertier in het dorp is de beruchte, hollandse Yeti bar. Veel boenke-boenke, luidruchtige hollanders en heineken. Niet écht om over naar huis te schrijven. Verder viel het huren van skimateriaal, de busreis en zo flink mee. Alles was mooi geregeld.

Bon. verder laat ik de foto’s op mijn flickr wel spreken. En natuurlijk verwacht ik nog – insider – een commentaar van Benoit L.!