Netsensei

• Screenalicio.us – Get inspired!
  (tags: inspiration webdesign showcase)

‘Het kan verkeren’ zei Bredero…

• xkcd :: Bell curve vs. dating
  I can so relate to that… 26 going on 30!
  (tags: sarcasm statistics)

Vanmorgen bevond ik mij in de trein in dromenland tussen Gent en Lokeren. Lekker soezen terwijl de trein mij richting Antwerpen voerde. In Lokeren werd ik nogal bruut gewekt. De coupé veranderde in een veewagon terwijl het volk zich nog wat harder om een plaatsje verdrong.

Tegen de zijkant van mijn zetel kwam een manspersoon leunen. Op zich geen probleem ware het niet dat de man in kwestie nogal een kwalijke lichaamsgeur had. Nu ja, niet echt iets onoverkomelijk. Gebeurt wel vaker als ik de spitsuurmtrein moet nemen. Ik dus terug proberen verder te slapen en door mijn mond wat ademen.

Ergerlijk werd het toen ik tien minuten later ontwaakte om te merken dat hij doodleuk met zijn linkerbil op mijn rechterschouder zat. Hmpf! Ik mij dus mij wat dieper in mijn zetel graven om hem geen enkel steunpunt te geven. Jammer genoeg was het geen opgever en ging hij nog wat verder doorhangen op zoek naar steun. Vlak voor Berchem leek het er even op dat ik bijna op de schoot van collega L. moest gaan zitten terwijl hij stormenderbil mijn plaats probeerde in te nemen.

Wanneer de nood het hoogst is, dan is de redding meestal nabij. In Berchem stapt er gelukkig een meute af. Een plaatsje ietsje verder in de coupé redde mij. Ik kon terug rustig rechtop zitten en mijn geknelde linkerlong ietwat ontlasten.

Afijn, echt aangenaam is het niet. Uiteindelijk vond ik het gebeuren zelfs wat onbeschoft. De trein was nog niet eens zo helemaal vol en toch per sé aanschurken. Nu vermoed ik niet dat hij voor de mannen was of zo. Zelfs dan nog, was het jongedame, dan nog zou ik het niet bepaald appreciëren. Toch niet op zo’n ontiegelijk vroeg uur.

• Bush sees a new threat against America
  (tags: humor funny parody)
• Kate Nash – Foundations
  Thanks Mary Jane van Asfaltkonijn!
  (tags: music indy clip ‘kate nash’)
• The Technosailor Self Importance Test
  Woohow! “You are most like Matt Mullenweg!”
  (tags: humor quiz)

• Leeroy Jenkins In An Elevator
  (tags: humor leeroyjenkins video)

Vorige week op TMF een paar keer het clipje Shooting Star van Air Traffic gezien. Mooi gedaan! Ondertussen krijg ik er niet genoeg van… ’t Zijn misschien geen sexy dames, maar ze maken verdomd goeie muziek vind ik.

Beste Lazyweb,

Sinds vorige maand heb ik te maken met volgende eigenaardigheid: wanneer ik een feed wil toevoegen aan Google Reader via Firefox doe ik het volgende: ik klik op het RSS icoontje dat in de Firefox Locator bar verschijnt. Firefox bood dan de mogelijkheid aan om de feed automatisch toe te voegen aan Google Reader. Ik vond dat zeer handig en ik maakte er dan ook geregeld gebruik van als ik een feed wilde volgen die mij interesseerde.

Tegenwoordig pruttelt Firefox tegen. Als ik op het RSS icoontje klik en in de nieuwe pagina kies om de feed toe te voegen aan Google Reader krijg ik in plaats iGoogle voorgeschoteld. Die laatste is een soort gepersonaliseerde homepagina waar je met widgets zaken zoals feeds en toestandjes zoals weer, nieuws, beursberichten,… kan toe voegen. iGoogle vind ik veel te onoverzichtelijk om 200+ feeds mee te voegen. Google Reader is een beter alternatief. Maar op dit moment kan ik slechts feeds aan Google Reader toe te voegen door de URI van de feed manueel te kopiëren en rechtstreeks in Google Reader toe te voegen wat ook wel vrij onpraktisch is.

Ik heb ondertussen gekeken in mijn about:config en daar met een aantal variabelen gespeeld, maar zonder succes. Naar het schijnt is het een gekend probleem. Heeft iemand anders al hetzelfde ondervonden? Of weet iemand een goede oplossing?

Vandaag vond ik het afschrift van mijn geboorteakte in de bus terug. Die had personeelsmanagement nog nodig. Ik ben geboren in Gent dus dat betekende dat ik de dienst bevolking daar moest lastigvallen. Gelukkig hebben ze een e-loket waarlangs ik dat kon doen. Dat deed ik een kleine twee weken geleden.

Het afschrift is letterlijk een kopietje uit het geboorteregister. Het heeft wel iets om je eigen geboorteakte terug te zien. In die paar regels staat immers precies hoe officieel wordt erkend dat je bestaat, wie daarvoor zorgde en wanneer dat precies gebeurde. Nog een leuke is dat er ook exact in staat op welk uur, welke minuut je op welk adres werd geboren. En dan ook nog de leeftijd van je ouders, de getuigen – in mijn geval mijn grootouders – en hun beroep. Het is echt een momentopname. Zo werd ik 11 augustus om 14u35 geboren en gaf mijn vader samen met mijn opa en oma exact twee dagen later aan bij de burgerlijke stand van Gent.

Natuurlijk in de officiële aktentaal want mijn geboorteakte lijkt qua structuur exact op de historische akten waar ik tijdens mijn studies mee te maken kreeg. Het heeft best wel iets: in bevlogen bewoordingen wordt vastgesteld dat ik inderdaad besta en erkend wordt. En da’s maar goed ook.

Speciaal voor de maestro die vanmorgen van ons is heengegaan.

Respect!