Hoe het tegenwoordig gaat met lijf en leden? Breek me de bek niet open! De laatste weken ben ik een beetje op de sukkel geraakt.

Begin oktober heb ik het klimmen weer moeten laten voor wat het is. De ontsteking in mijn rechterschouder stak zijn lelijke kop terug op. Na twee weken pijn heb ik het tijdens een doktersbezoek op tafel gegooid. Ik kreeg rust, veel ijs en ontstekingsremmers voorgeschreven. En een kine-kuur. Wegens praktischer ben ik te rade gegaan bij de kinesist op het einde van de straat. Voorlopig houdt hij het op duwen, trekken en sleuren op de schouder om de boel los te krijgen en het genezingsproces te activeren. Zijn verdict: zolang ik klim zal ik daarnaast nog extra oefeningen moeten doen met gewichten. Het is niet de bedoeling om een spierbundel te worden, wel om mijn schouderspieren aan te scherpen. Anders zal ik altijd blijven sukkelen met ontstekingen. Urgl.

Zo goed als ik wat gerecupereerd geraakte van de verkoudheid, werd ik, en een pak collega’s, geveld door een bijzonder gemeen buikvirus. Ik heb twee dagen rillend in de zetel doorgebracht terwijl ik overleefde op thee en cracotten. Gelukkig verdween het beestje even snel als het zich in mijn maag had genesteld.

Door al dat geziek heb ik sinds half oktober geen 100 meter meer gelopen in mijn looptenue. Ik hoop binnenkort terug de loopschoenen te kunnen aanbinden en rustig aan opnieuw van start te gaan.