Steak in het Hard Rock Café Detroit. Da’s wel een belevenis. Ik kreeg gisterenavond een groot lap vlees met lookboter en bijhorende brocolli en patatjes met kaas op mijn bord. En lekker dat dat was! Terwijl we nog aan het nagenieten waren van het dessert, sorbet, nam er een bandje plaats en moest de rockmuziek plaats maken voor country. Hoog tijd om te vertrekken. We bezochtten nog een tweetal lokale cafés en hadden een paar leuke gesprekken met de locals.

Stereotypen over de oude en de nieuwe wereld werden bevestigd, maar er zijn ook verrassende dingen naar boven gekomen. Amerikanen zijn absoluut openhartig en joviaal, maar de mensen die wij ontmoetten zijn ook wel enorm zelfbewust. Ze beseffen dat de wereld rond hen draait maar het is geen rol die hen altijd even graag aanstaat of waarvan ze de impact goed kunnen inschatten. Ze staan ervan versteld hoe wij in Europa met argusogen naar Amerika kijken en ten dele beseffen ze ook wel dat de TV en de media hier maar een heel beperkt venster op de wereld tonen. Amerikaanse televisie is trouwens een aparte blogpost waard.

Vandaag ging het terug naar The Henry Ford om het museum te bezoeken. Beeld je zo’n beetje de expohallen te Gent in maar dan tot de nok gevuld met vliegtuigen, auto’s, bussen, treinen, stoommachines en nog veel, veel, veel meer. We zagen er de allereerste Ford, de auto waarin JFK werd vermoord, de bus waarin Rosa Parks een revolutie in de burgerrechten ontketende, de ghostbusters cadillac, de batmobiel en zelfs de Mayer Wiener worstenmobiel! Er was een expo over de jeugd in de twintigste eeuw: er stonden slaapkamers van teenagers doorheen de decennia naast mekaar. En er was ook een expo rond kostuums en fashion in sci-fi films. Te bezichtigen: star trek en star wars pakjes, waaronder hét Dart Vader pak, de ghostbuster, battlestar galactica kostuums en nog veel meer.

Afin, het was een beetje rondlopen als een kind in een speelgoedwinkel. Wat opviel was dat je overal op, onder, over, achter kon lopen. En je er probleemloos foto’s kon maken. Waar we natuurlijk dankbaar gebruik van maakten. The Henry Ford is trouwens een replica van liberty hall in Philadelphia en dat levert niets minder dan kitsch, kitsch en nog eens kitsch op. En temidden dat alles: de typische Amerikaanse toerist in witte sneakers en sokken, korte broekjes, bierbuik en petjes.

We sloten de dag af met een film in het lokale IMAX theater. Morgen vertrekken we redelijk vroeg naar de volgende stop: Niagara Falls. We ruilen dan ook de States meteen in voor Canada. Detroit laat een blijvende indruk na: een authentieke, geleefde stad met een stevig verleden en met uitdagingen voor de toekomst. We zullen de Motown wel missen.