Eum. Foute bewoording. Ik ben eigenlijk dringend op zoek naar verfrissing. Na een kleine week zijn nu ook die laatste koele plekjes in huis ongemakkelijk warm geworden. Op zich kan ik warm zomerweer best wel genieten, maar hier in Vlaanderen lijkt het altijd van het ene extreem in het andere te gaan. Eerst maanden ijskoud voos stormweer en op drie dagen tijd lijkt de zon te schijnen like there’s no tommorow!
Alsof het interval tussen 20 en 25 graden op de thermometer gerust mag worden overgeslagen!
Nu zit ik hier wel consequent flessen water en appelsap leeg te zuipen, maar dat neemt niet weg dat mijn brein de neiging heeft om onherroepelijk trager te gaan werken. Een stukje schrijven of nadenken over een stuk code: ’t kost allemaal véél te veel tijd en ik word er alleen maar ongedurig van.
Overigens blijkt de NMBS ook weer last te hebben van de zomer want het materiaal faalt weer massaal. Problemen met stellen die niet meer willen rijden. Zo ook toen ik gisteren naar Wetteren wilde. Natuurlijk had ik prijs. Ik vroeg aan de conducteur, een zwetende 50 plusser met okselvijvers, welke aansluiting ik dan wel moest hebben in Gent. Zijn antwoord:
Kun je niet zoeken misschien?
Ik antwoordde met een droog ‘Toch wel’ en ik heb de mens zo keihard mijn meest ijskoude, dodelijke blik gegeven dat hij uiteindelijk plooide en mij alsnog de gewenste info verstrekte. Hij had duidelijk de hint begrepen dat ik op het randje stond om hem zijn vet te geven. Klantvriendelijkheid en correcte informatie zijn wel het minste dat ik verwacht als de treinen elke dag weer met vertraging rijden.
Afin, in mijn ogen zijn dit soort temperaturen enkel fashionable als je met een cocktail languit in een strandzetel ligt op een wit strand met palmbomen, chicks in strooien rokjes, ukéléle’s en parasol’s.