Much Ado About Nothing
Jeuj! Kreeg ik vanmorgen een mailtje met volgende boodschap in mijn bus gedropt:
Goede middag Matthias Vandermaesen,
Hartelijk dank voor uw nieuwe bestelling.
Uw bestelling wordt donderdag per DPD bij u thuis afgeleverd.
Fijn! Dat betekent dat ik dit weekend over Lens n° 3, een Nikon 50mm/f1.8 prime, zal beschikken. Waarom? Omdat dit een goedkope, lichtsterke lens is. Ideaal dus om te gebruiken voor concerten en zo. Dat er geen zoom op zit nemen we er maar voor lief bij.
Een milde voorjaarsdepressie. Daar heb ik dus, naar jaarlijkse gewoonte, de laatste dagen wat last van. En dus loop ik er niet altijd helemaal bij met mijn gedachten. Ach, even uitzitten en ook dat komt wel goed.
Polaroid stopt met het maken van instantfilm. Gedaan dus met klassieke polaroidfoto’s maken. Trouwens, in een grijs verleden heb ik ooit nog gepubliceerd over Polaroid…
Hm. Zit ik nu al de hele voormiddag met I bet you look good on the dancefloor in mijn hoofd zeker?
Luie zondag of zo. Alleen was het het weer er niet naar om binnen te blijven zitten. Dus nam ik in een impulsieve bui rond drieën mijn fototoestel, belde Twanne uit zijn beslommeringen en trok richting Brugge. Ik moet zeggen dat het deugd deed, het eerste zonnige uitstapje.
Zo deden we onder andere aan lantaarnpaalalpinisme…
Vonden we een oude, achtergelaten TV die slachtoffer werd van onze papparazzi-neigingen…
En nam ik de moeite om foto’s te nemen van dure restaurants…
De middag eindigde in café Vlissinghe, een ettablisement dat dateert uit 1580. Uiteraard betekent dat de infrastructuur niet echt berekend is op rolstoelgebruikers en maxi-cosi’s. Dat laatste leverde een ietwat schrikachtige ervaring. Een beetje na ons kwam er een familie binnen met zo’n pousette. Blijkbaar lukte het niet meteen om het geval de ietwat steile trap en door de deuropening te duwen. Tijdens het manoeuver verloor de mama de controle en werd het wagentje door haar handtas naar achteren getrokken. De baby zat niet vastgegespt en werd uit zijn zitplaatsje gekatapulteerd gevolgd door een schreeuw van de moeder. Snel werd de lege pousette te midden de doodstille gelagkamer geplaatst en de deur toegetrokken. Aan het babygeschreeuw te horen, bleek dat baby’s buiteling gelukkig zonder groot gevolg is gebleven. Een twintigtal minuutjes later, toen we naar buiten gingen, kwam het aangedane koppel, kroost stevig omklemd, binnen om toch iets te drinken en te bekomen…
Mjaja, er valt toch wat te beleven bij wijlen…
Yep. That time of the week again… Vandaag in het rek: Faithless met Why go.
Er gaat al een tijdje een stokje rond: toon eens een foto uit de oude doos. Hoe ouder hoe liever natuurlijk. Ik ben vanmorgen even in de schoendozen gekropen. Als de datum op de achterkant van de foto’s juist is, dan zijn deze foto’s ergens uit 1983. Ik denk dat ze genomen zijn ergens rond mijn tweede verjaardag of zo.
Naar het schijnt was ik wel een vrij ondernemend manneke.
Ik ben, een kleine 25 jaar later, nog altijd dol op aardbeien met wat bloemsuiker.
« Vorige blogposts Pagina 103 van 245 pagina's Volgende blogposts »
