Lang geleden tikte ik op een rommelbeurs een Asahi Pentax Spotmatic in de originele, volledige kit op de kop: camera, twee lenzen, flits, originele leren draagtas, toebehoren,… De lichtmeter bleek toen al niet te werken. Ik toen nauwelijks moeite geinvesteerd om die te herstellen. Met de Sunny 16 regel heb ik enkele rolletjes film opgemaakt voor de Spotmatic uiteindelijk in een verhuisdoos terecht kwam.

In 2013 kocht ik via EBay een tweede Spotmatic body in de hoop dat daar de lichtmeter wel van zou werken. De oude batterij was helaas uitgelopen waardoor het batterijcompartiment volledig was toe gekoekt. En daar hield het voor mij toen ook gewoon op.

Fast forward naar vandaag.

Sinds twee jaar staat er een Spotmatic als ornament op een plank boven mijn bureau. Sinds een tijdje volg ik /r/analog en krijg ik zo fantastiche resultaten op film voorgeschoteld. Dat en de bevlogen video over analoge film van Smarter Every Day gaven mij zin om de Spotmatic nog eens van nabij te bekijken.

De onderplaat, waartoe het batterijcompartiment behoort, kan je makkelijk losschroeven van de camerabehuizing. Dus dat deed ik voor beide camera’s. Uiteindelijk bleek ik een goede, functionele onderplaat te hebben. De andere, met het vastgekoekte compartiment, is helaas onbruikbaar en is dus af te schrijven.

Van de goede onderplaat bleek het contact in de behuizing en het contact in het afdekplaatje licht gecorrodeerd te zijn. Die kon ik makkelijk schoonmaken. De Spotmatic dateert van 1964 en het is dus niet verwonderlijk dat het metaal, los van lekkende batterijen, hier en daar corrodeert. Op dit punt hoopte ik dat de primitieve elektronica van een van de twee camera’s toch gespaard zou zijn gebleven.

Ik heb enkele batterijen moeten proberen voor ik de goede te pakken had: de Rayovac 312 / PR 41 / 1.45 Volt. Dat is eigenlijk een batterij voor een gehoorapparaat, maar ze is perfect voor de Spotmatic. Hogere voltages werken niet. Alhoewel, binnen de camerabehuizing is er een poentiometer die je toelaat om de bijpassende weerstand manueel in te stellen. En verder moet je ook opletten op de afmetingen van de batterij: ik had eerst 1.45V batterijtjes besteld die te groot bleken.

Om zeker te zijn dat de goede onderplaat daadwerkelijk stroom zou leveren heb ik met mijn multimeter de contactpunten aan de buitenzijde van het batterijcompartiment uitgemeten.

Daarna monteerde ik de plaat op beide camera’s. Op een van de twee toestellen gaf de lichtmeter een duidelijk teken van leven. Da’s geluk hebben want de volgende stap was de behuizing volledig demonteren om het binnenwerk te inspecteren. Geen zo’n eenvoudig werkje, en ik ga mij ook niet meteen aan een dergelijk project wagen. Het blijft een oud toestel uiteindelijk.

Sinds 2008 zijn er heel wat alternatieven. Tegenwoordig kan ik makkelijk een lichtmeter app op mijn smartphone installeren. Of ik kan een piepkleine KEKS EM-01 fysieke lichtmeter kopen en op de flitsschoen monteren. Ook de kapotte onderplaat is vervangbaar. Ik zou van de goede plaat een 3D scan kunnen laten maken om dan via CNC een exacte kopie te laten fabriceren.

Voorlopig houd ik het er op enkele rolletjes film en een leuke camerastrap te bestellen. Dan is het even de wereld intrekken en gewoon op goed geluk foto’s maken.