Iedereen heeft onderhand wel zo’n beetje Game of Thrones gelezen. Prachtige reeks. G.R.R. Martin heeft daar topwerk afgeleverd. En natuurlijk blijven we dan zo’n beetje op onze honger zitten terwijl The Winds of Winter en A Dream of Spring op zich laten wachten.

Niet getreurd. Martin haalt natuurlijk de mosterd ergens vandaan: de laatste 3.000 jaar geschiedschrijving zitten boordevol intriges, vetes, oorlogen, slechteriken, spionnen, mooie dames en stoere helden.  Het verhaal van Julius Caesar moet dus zo’n beetje gefundenes fressen zijn, dacht Conn Iggulden. En dus produceerde hij sinds 2003 de vijfdelige serie Emperor waar Caesar de centrale figuur is.

We beginnen de exploten van Gaius Julius te volgen als jonge snaak van zeven. We zien hem opgroeien tot een jonge vooraanstaande patriciër. Rome gaat door turbulente tijden en wordt geplaagd door burgeroorlogen. Caesar ontvlucht de stad en keert uiteindelijk via een ommetje langs Afrika terug.  Terwijl hij zich ontpopt als een tactisch genie, rijst zijn ster snel. De verovering van Gallië is geen walk in the park en vergt veel van de man. Bij zijn terugkeer steekt hij de befaamde Rubicon over om Pompejus uit de stad te verjagen.

Verwacht nu geen saaie hagiografie. Iggulden laat Caesar leven als een man met grote en kleine kantjes. Hij heeft wisselend succes bij de vrouwen, en door de keuzes die hij maakt kwetst hij zijn naaste omgeving. Net zoals in Game of Thrones, schakelt de auteur regelmatig over naar het standpunt van andere personages zoals Brutus of Servillia. Verschillende verhaallijnen lopen soms parallel met elkaar en komen elkaar terug tegen. Iggulden is ook een meester om, tijdens het vertellen, op een beklijvende manier de werking van de senaat of de functie van een tribuut uit te leggen zonder te vervallen in saaie beschrijvingen die het verhaal breken.  Uiteindelijk leest het geheel als een trein. Ik ben begonnen met lezen in het ziekenhuis en zonder mij te overhaasten zit ik nu reeds diep in het vierde boek.

Iggulden heeft zichzelf wel wat dichterlijke vrijheid gegeven. Sommige gebeurtenissen verliepen net iets anders en sommige personages hebben nooit bestaan. De auteur vermeldt dat ook expliciet in het nawoord en vermeldt duidelijk waar het verhaal afwijkt van de realiteit. Ik vergeef het hem graag omdat hij zelf aangeeft dat hij bovenal een goed verhaal wil vertellen.

Iggulden zelf heeft Engels gestudeerd en zelf onderwezen. De man weet dus van schrijven. Hij debuteerde met de Emperor reeks en dat merk je aan de eerste hoofdstukken van het eerste boek waar het nog wat zoeken is naar de juiste toon. Maar vanaf dan haalt hij een niveau dat zich gerust mag meten met G.R.R. Martin.

Aanrader? Aanrader! Te verkrijgen op Amazon.