Er was vakantie, iets meer dan twee weken tijd, en een reis naar Italië. Als er ooit gelegenheid zou zijn om een boekenachterstand enigszins goed te maken, dan was dat dan. Ik hou niet echt een lijstje bij van wat ik allemaal nog zou willen lezen, dus heb ik volgende de titels meer op goed geluk dan wat anders gekozen.

Oorlog en Terpentijn

Ik heb lang getwijfeld of ik dit boek wel wilde lezen. De recensies in de pers en de commentaren hadden er wel eens voor kunnen zorgen dat dit lelijk zou tegenvallen. Maar niks is minder waar. Ik heb dit boek op goed drie dagen tijd uitgelezen.

Urbain Martien, de grootvader van Hertmans, blijft al in de eerste bladzijden in de kleren hangen. Dit is niet louter een literair verslag over de gruwelen aan het front, maar het levensverhaal van een kleine tragische figuur die nog eens de dubbele pech had te leven op de verkeerde plaat en tijd. Urbain wil in de voetsporen van zijn vader restaurateur/schilder treden, maar blijkt op jeugdige leeftijd niet over voldoende talent te beschikken. Een armoedige jeugd in het 19de eeuwse Gent is zijn deel. Als adolescent stapelen de frustraties zich op, maar gevangen in de tijdsgeest kropt hij die gewoon op. Alsof dat niet genoeg is, ontsnapt ook hij niet aan de Wereldbrand en de gevolgen van de Spaanse Griep.  De rest van zijn leven wordt gedomineerd door vastklampen aan een verminkt verleden.

Niettegenstaande Urbain reeds 35 jaar geleden overleden is, wist Hertmans het verhaal van zijn grootvader terug in elkaar te puzzelen dankzij diens dagboeken, getuigenissen en overlevering. Dit is geen fictie en dat maakt het stukken persoonlijker.

Hoewel dit géén lichtvoetige lectuur is, zorgt Hertmans’ dichterlijke stijl wel een zeer vlotte en intense leeservaring. Een aanrader!

De Cirkel

Ik zag de oranje rug uitsteken in het boekenrek bij de Fnac. En toen herinnerde ik mij vaag een recensie uit de Metro. Deze thriller van Dave Eggers schetst een dystopische nabije toekomst waar de startup cultuur en sociale media helemaal ontsporen.

De Cirkel is de multi-national na Facebook, Google, Twitter, etc. Het is een moloch die de touwtjes van het Internet strak in handen heeft en de wereldbevolking een gelikte on line ervaring geeft. Enige voorwaarde is dat je betaalt met je persoonlijke gegevens.  Mae wordt door haar vriendin Annie binnen geloodst op de afdeling Customer Experience. Eerst moet ze vragen van klanten van De Cirkel beantwoorden. Niettegenstaande druk voor deze yuppie meteen zeer hoog is, lijkt ze zich goed uit de slag te trekken. Maar steeds verder wordt ze in een leeuwenkuil getrokken. Beetje bij beetje breekt De Cirkel verder in, in het persoonlijke leven en de geest van Mae en bij uitbreiding de ganse wereldbevolking. Hoe ver kunnen ze gaan vooraleer men zich afkeert van het bedrijf? Keert men zich überhaupt ooit af eenmaal blijkt dat iedereen leeft bij de gratie van De Cirkel? Is er zelfs nog mogelijkheid om te ontsnappen aan het alziende oog van De Cirkel?

Het onderwerp en de vraagstukken, daar heb ik als developer dagelijks mee te maken. Ik heb Facebook, Twitter en andere technologieën van zeer dichtbij heel snel, heel groot zien worden. En ook ik heb daar soms gemengde gevoelens bij. Geloof me vrij dat ik bij momenten mij nogal ongemakkelijk voelde toen ik deze roman las. En als dat Eggers’ bedoeling was, dan is hij daar met verve in geslaagd.

De Boekendief

Pietje de Dood is zowel een gevoelige ziel als een begenadigd verteller. En dat was meteen de eerste verrassing die dit boek bracht.

Liesel Meminger verliest haar broertje en moeder aan het begin van het verhaal en komt terecht bij het pleeggezin Hubermann. Vanaf dan beleven we het dagelijkse leven van Nazi Duitsland door de ogen van een jonge tiener, vertelt door de Dood. We zien boekverbrandingen, we zien een ondergedoken Jood, we zien vaders en broers die naar het front trekken en beschadigd terugkeren, we zien hoe buurten en steden plat worden gebombardeerd. En we zien wat dat allemaal doet met buren, vrienden, melkboeren, schoolnonnen,… En Liesel is de rode draad die af en toe een boek pikt en even weg vlucht in gestolen verhalen terwijl ze betekenis probeert te geven aan wat er rondom haar gebeurt.

Dit is dan weer géén Stefan Hertmans. Qua schrijfstijl is dit helemaal young adult, maar de verhaallijn is dat duidelijk niet. Het is een heel toegankelijk boek, en tegelijk ook niet. Je kan niet zomaar afstand nemen van wat Liesel en haar omgeving overkomt. Ook al brengen ze de Nazi groet en is iedereen een haar verwijderd om elkaar te verklikken, je leeft ook wel vrij snel mee met deze mensen die gevangen zitten in hun tijd en niet anders kunnen dan meedrijven op de brede stroom van een oorlog.

De hollywood film is naar het schijnt niet echt een succesvolle adaptie , maar op papier vind ik dit best wel een warm verhaal.