Het wordt een beetje en sage, die Nieuwe Zetel.

Al een tijdje hadden de Misses en ik een Nieuwe Zetel op het oog. Ondertussen met hoofdletters want we zijn er zo’n beetje verliefd op geworden. Talloze malen hebben we het toonzaal exemplaar in den Ikea Gent uitgeprobeerd. En elke keer werd hij zo goed gevonden dat we hem zouden kopen zodra het spaarvarken het toe zou laten.

Eind oktober was het zover. Na het spaarvarken te hebben gekeeld, bestelden we een Nieuwe Zetel. Het zou goed 4 weken duren om de drie dozen te leveren. We kozen ervoor om die zelf op te pikken met een gehuurde camionette aan de Wiedauwkaai. Waarom? Omdat we in één moeite ook de oude, pensioengerechtigde zetel zouden kunnen wegbrengen naar zijn final destination.

Vandaag was het dan zover. Met een gammel Renault camionette ging het richting Gent. Maar eenmaal aan de Wiedauwkaai viel het allemaal wat in het water. Bleek dat de zetel, in tegenstelling tot wat ons eerder die week nog telefonisch was bevestigd, niet geleverd te zijn. De mensen ter plaatse leefden met ons mee: blijkbaar waren ze de klachten aan het verzamelen en konden we niet veel meer doen dan rechtstreeks naar de klantendienst van Ikea op de Maaltekouter trekken.

Nu, als er één ding is dat ik Ikea moet nageven, dan is het dat hun klantendienst ons toch wel goed opgevangen heeft.

De baliebediende bekeek de papieren en begon direct met haar collega’s te overleggen en te telefoneren. Het duurde wel even, maar ze bracht ons wel meteen de goede oplossing: de zetel zou pas volgende week, gratis en voor niets, geleverd worden bij ons thuis door hun transportservice, de kosten die wij hadden gemaakt voor het leasen van de camionette werden ons ruimschoots vergoed en we kregen ook nog twee bonnen voor een gratis maaltijd in het restaurant.

Kijk. Dat bedoel ik nu met op de juiste knopjes duwen. Op het moment dat het erop aankomt heeft Ikea ons vertrouwen als klant weten te bewaren. Ok, we kregen vandaag wel geen zetel, maar we zijn eerlijk gecompenseerd. Dat is toch wel het belangrijkste.

Nu, het verhaal heeft nog een staartje. We hadden ook nog twee Ekenas poefjes gebudgetteerd. We konden die ter plaatse uit het schap halen, dus hebben we die met dezelfde moeite maar mee naar huis genomen. Helaas, natuurlijk, uiteraard: ik kon er slechts eentje goed assembleren. De andere heeft een pootje dat ik niet goed vast kan zetten.

De Ikea klantendienst mag zich dus nog aan een extra bezoekje van ons verwachten.