Jawel, een heus weekmenu.

Het begon met een paar frustraties op het einde van vorig schooljaar. We dachten niet erg hard na over onze warme maaltijd. Vaker dan niet was het in de supermarkt nog beslissen wat er ’s avonds op tafel zou komen. Op zo’n moment is er geen tijd, geen zin en geen inspiratie om de variatie in het menu te houden. Op tafel verscheen te vaak de typische, eenzijdige weekavondkost: patatjes met vleesjes zoals chipolata’s, hamburgers, kaasburgers,… en boontjes of worteltjes, spaghetti bolognaise of iets met brocolli. We werden er niet gelukkiger van en echt gezond vonden we het ook niet.

Sinds de Grote Vakantie plannen we tijdens het weekend wat we in de komende week zullen eten. En die kleine verandering heeft heel wat prettige gevolgen gehad.

Ere wie eer toekomt: het plan kwam van mijn madame. Zij boog zich gedurende een aantal dagen over onze kookboekbibliotheek en maakte een selectie van recepten. Het criterium: gevarieerd, gezond en haalbaar op een weekavond.

In het weekend maken we wat tijd om de weekmenu in te plannen. In beginnen kozen we wat van alles maar ondertussen zit er een pasta avond, een veggie avond en een vis avond tussen. Of een combinatie van die drie. We kijken ook wel een beetje naar onze eigen agenda. Het heeft weinig zin om te koken als we wat later thuis komen.

Sinds de invoering van het weekmenu eten we een stuk gevarieerder en gezonder. Er staat een pak minder vlees op het menu. Deze week selecteerden we zelfs onbewust alleen maar veggie gerechten zelfs. We kwamen daar achter toen we in de warenhuis voor de slagerij en charcuterie stonden en tot de conclusie kwamen dat we daar niets nodig hadden.

We verrassen onszelf ook vaker met nieuwe gerechten en smaken die we anders nooit zouden proberen. We proberen nieuwe ingrediënten en kruiden. En heel wat recepten lijken moeilijker dan ze eigenlijk zijn. Het meeste vind je gewoon terug in de supermarkt.

Onze keukenvensterbank heeft een ware metamorfose ondergaan: ze staat vol met oregano, rozemarijn, koriander, bieslook en wat nog. We hebben geleerd dat als je ze echt elke dag voldoende water geeft, ze bijzonder welig tieren.

Een bezoekje aan de supermarkt gaat stukken vlotter en bevat heel wat minder stress als je perfect weet wat je nodig hebt. Onze basisboodschappenlijstjes zijn sneller opgesteld. We moeten ook maar eens in de week op foerage.

We koken een grotere portie dan we nodig hebben en de rest gaat de koelkast/diepvries in. We nemen al eens een restjes mee naar het werk en vaak eten we in het weekend gewoon diepvries in plaats van een snelle hap of een pizza.

We voelen het ook in onze portefeuille. We gooien minder eten weg, we kopen minder vlees en bereide gerechten. Soep of basissaus maken van groenten op hun retour is het makkelijkste wat je kan doen. En na een paar keer doen kost het je nauwelijks tijd.

Door het nieuwe menu voelen we ons allebei een stuk beter en het maakt onze dag ook een stuk rijker. We zijn bewuster met onze maaltijd bezig en we schatten ons avondmaal meer naar waarde dan vroeger.

Hoe moeilijk is het nu om zelf zoiets op poten te zetten?

Momenteel hebben we een vrij regelmatig leven en weten we allebei wanneer we ongeveer thuis zullen zijn op weekavonden. We hebben een gemeenschappelijke agenda zodat we kunnen aftoetsen of een weekmenu haalbaar is. Het lukt natuurlijk niet elke week, maar we slaan een week ook niet zonder meer over. En soms wordt een weekmenu ook maar op de valreep opgesteld.

Ons kruidenrek, de kast met basisingrediënten en ons kookallaam vervolledigden we ook niet van de ene op de andere dag. Dat is iets wat groeit mettertijd. In het begin vraagt het wat extra investering. Neem nu een vijzel: niet iets wat je elke dag zou nodig hebben. Maar vorige week heb ik ze toch twee keer goed kunnen gebruiken.

Ik kan het iedereen het idee van een weekmenu aanraden. Het kost een klein beetje discipline, maar je haalt er wel zoveel meer uit.