Meldt De Standaard:

CD&V wil de duur van de zomervakantie inkorten van negen tot zes weken. Sterke zowel als minder sterke leerlingen hebben baat bij iets minder lang weg te blijven van de schoolbanken. De eerste groep mist uitdagingen. De tweede loopt een grote achterstand op tijdens de vakantie. Daarnaast schept een kortere zomervakantie ook meer ademruimte in de loop van het schooljaar (bv. voor stageperiodes, leerzorg, sport, extra verlofdagen tijdens het jaar).

Ik ben daar dus tegen.

Niet zozeer omdat het van CD&V komt. Laat staan dat dat het om twee weken “minder” zou gaan. Neen. Ik ben tegen omdat het afleidt waar het de discussie eigenlijk over zou moeten gaan: kwaliteitsvol onderwijs.

Van de groep met een achterstand zal de overgrote meerderheid heus geen inhaalbeweging maken door de vakantie met twee weken in te korten. En de sterkeren zullen niet extra worden gemotiveerd met twee weken extra school.

Ik ben geen leraar dus ik kan niet echt zeggen of het nu beter of slechter is dan vroeger. Wat ik wel merk is dat ons onderwijs nog altijd te weinig aansluit met de arbeidsmarkt. Jongeren die tijdens hun laatste jaar stage doen komen dan pas in contact met de werkvloer en dat is laat. Zeer laat. En dan is er nog de discussie over vaardigheden versus kennis. Want is het niet nuttiger dat je leert initiatief te nemen eerder nog dan dat je dynastieën van Romeinse keizers van buiten blokt? Voer voor controverse daar!

Waar het eigenlijk in de grond over gaat is kwaliteit. Niet kwantiteit. Hoe organiseer je het onderwijs, of beter het schooljaar, zodat leerlingen optimaal en degelijk worden begeleid en opgeleid tot volwaardige, kritische, met kennis & attitude gewapende deelnemers van onze samenleving?

Ik denk dat je vandaag met 10 maanden al heel wat kan bereiken als je die tijd nuttig in vult. Als je discussieert over twee weken minder vakantie in functie van vage, verzwegen besparingen en slecht afgelijnde doelstellingen, dan schort er iets aan je visie op beleid.