Alsof God er zichzelf mee wilde moeien! Vanmorgen werd het hier duister. Niet zomaar duister, neen, pikdonker. De hemel trok volledig dicht en veel meer dan de koplampen van de auto’s was er buiten niet te zien.

Af en toe vielen er wat druppels maar niets écht ernstig. Tot ik natuurlijk een broodje wilde halen. Het heengaan viel nog mee, maar toen we stonden aan te schuiven aan de kassa voltrok de zondvloed zich zo’n beetje. De hemelssluizen zetten zich wagenwijd open en de straten werden opeens waterpoelen. Hm. Natuurlijk wilde bibi zich er snel terug door haspelen. Natuurlijk had ik dat beter niet gedaan.

Waterkonijn spelen is in het begin wel leuk, maar als je geen droge kleren bij hebt val dat al snel tegen. Niks zo ambetant en vies als een natte jeans!