Ok. Een beetje laat, maar toch: woensdag was er persconferentie van de mannen achter Paola in Het Paleis. Daar werd omstandig uit de doeken gedaan wie, wat en waarom Paola. We kregen ook de kans om Sylke Becu die Paola speelt te ontmoeten. En natuurlijk was er ook een kans om iedereen volledig uit te vragen.

Wie de laatste weken onder een steen leefde: Paola is een virtueel theaterstuk. Wat dat mag betekenen? Conventioneel toneel is gebonden aan plaats (theaterhuis) en tijd (vrijdagavond,…) en dat legt zo nogal zijn beperkingen op: je moet ter plaatse zijn, beperkt tot de scène, beperkte interactie,… Het Paleis, vooruitstrevend als ze zijn, merkte na een aantal bezoekersenquêtes dat 12% van de geïnteresseerden hun activiteiten on line volgde. Niettegenstaande deze mensen nooit fysiek evenementen bijwoonden. En dat intrigeerde. Stefan Kölgen en An Laenen vonden in Stefan Perceval en Barbara Wijckmans fantastische partners om Het Paleis ook on line naar de bezoekers te brengen. Dat resulteerde in het experiment Paola: een virtueel theaterstuk dat zich on line afspeelt.

Dankzij interdisciplinaire samenwerking en tegen een achtergrond van de laatste moderne technologie en digitale concepten (sociale netwerken, web 2.0, snelle berichtgeving, interactie,…) speelt Paola zich af. Paola is een 15 jarig meisje wiens vader naar Limburg wil verhuizen. En dat ziet zij niet echt zitten. Om haar ongenoegen tegenover de wereld te kunnen uiten (en ook wel om te vertellen waar ze zich mee bezig houdt) besloot Paola on line te gaan. Flickr, YouTube, Skynetblogs en Twitter werden de kanalen waarlangs Paola haar verhaal deed. De komst van Paola begin mei gebeurde onaangekondigd.

Ze deed meteen stof opwaaien in de kritische Vlaamse blogosfeer die altijd wel op vinkenslag zit voor hypes en stunts. Wie was die Paola? Al die flickr, youtube en andere accounts van haar doken net iets té georkestreerd op. Al snel gingen een aantal bloggers op onderzoek uit. Eerst werd gedacht aan een marketingstunt, maar sneller dan verwacht werd ontdekt waar het om ging.

Paola wist zich dankzij de uitstekende acteerprestaties van Sylke Becu, de teksten van Stefan Perceval en door snel op de bal spelen onder de auspiciën van KanDL een plaats te verwerven in de blogosfeer. Paolaejeenrottedag werd een begrip en tal van backlogs die alle achtergrondinformatie verzamelden doken op. De filmpjes van deze Vlaamse LonelyGirl15 kregen navolging en tal van anderen droegen bij met eigen filmpjes: herman246, imke246, fabiola246,… Ook mainstream media pikten het fenomeen op en er werd uitgebreid bericht in de pers.

Kortom, Paola mogen we beschouwen als een geslaagd experiment waaruit heel wat lering valt te trekken. Door handig gebruik te maken van technologie waarin een on line publiek zich thuis voelt kunnen artiesten fantastische dingen doen. Een toegankelijke verhaallijn met tal van haken laat interactie toe: door in te spelen op de commentaren en de reacties van het on line publiek ontstond er een mooie wisselwerking waarbij het publiek zelf deel uit ging maken van het stuk. Tenslotte blijkt het internetpubliek zich niet voor één gat te laten vangen. Het zijn geëngageerde mensen die zeer kritisch staan tegenover hypes en alle mogelijkheden benutten om zelf op onderzoek uit te gaan. Anonimiteit heeft on line nog maar weinig betekenis en wie niet weg is, is gezien. Ongetwijfeld valt hier nog veel over te schrijven.

En Paola zelf? Wel, het stuk loopt nog tot 6 juni. Dan is er een live finale op straat waarop iedereen is uitgenodigd. Verder is er ook een backstage website over Paola waar iedereen aan kan deelnemen. Tenslotte hebben de makers genoeg materiaal (filmpjes, teksten,…) verzameld om verder mee te gaan. Krijgt Paola een vervolg? Ik denk dat we de evaluatie zullen moeten afwachten. Maar wat mij betreft mag er over een half jaar zeker nog eens zo’n initiatief komen.