Dispatches

Ondertussen is mijn vakantie afgelopen en ben ik terug aan de slag. Op het werk gaan we een zeer druk najaar tegemoet. Er wacht veel verandering en daar is nogal wat werk mee gemoeid. Op het einde van de rit ligt er wel een pak vooruitgang en nieuwe mogelijkheden in heel wat zaken.

Vorige week was ik jarig. Ik heb mezelf een Kindle Paperwhite 12de generatie cadeau gedaan. Mijn oude Kindle Paperwhite kocht ik in 2014, en na al die jaren begon die echt wel pluimen te laten. Helaas bestelde ik het verkeerde hoesje. Ondertussen ligt een vervanging bij de post op mij te wachten, en moet ik even bekijken hoe ik kan retourneren naar Amazon.

Over Amazon gesproken, Louise vroeg of we niet Amazon Prime kunnen nemen. Voor de prijs van een pintje per maand dacht ik: waarom niet? Ik heb zelf ondertussen Valkyrie (2008) en Warfare (2025) bekeken. En ik zie daar nog een pak series staan die ik best wel wil bingen, zoals The Man in the High Castle.

Ik las nogal wat lovede reviews over Warfare. Zelf vond ik het een onnodige film. Ik begrijp waar Alex Garland naartoe wilde gaan: een absoluut minimalistische evocatie, zonder in glorificatie te vervallen. Het resultaat vond ik eerder saai en voorspelbaar. Natuurlijk, er is de absolute gruwel die oorlog is. In een tijd waarin je oorlog live kan volgen via de GoPro beelden die soldaten posten op YouTube, vraag ik me af wat de toevoegde waarde is van een film die elke interpretatie uit de weg wil gaan.

Ik heb in mijn vakantie gelijk ook Project Hail Mary gelezen. Ik heb een haat-liefde verhouding met de schrijfstijl van Andy Weir. Het is proza die snack-gewijs leest. Maar ik moet Weir wel nageven dat hij een spannend verhaal kan vertellen en een eindeloze verbeelding heeft. Dit was een geweldig vermakelijk boek om te lezen. Ik kijk uit naar de gelijknamige film met Ryan Gosling.