Netsensei

Much Ado About Nothing

Raspberry Pi: de eerste week

O ja. Mijn Raspberry Pi werd eerder deze week geleverd. Er landde een mooie kartonnen doos van SOS Solutions. In de doos zat de Pi en een aantal kabels. Ik moest enkel maar de stroom & de TV aansluiten, een toetsenbord en een muis opduikelen en de SD kaart inklikken.

Mijn Pi werd geleverd met OpenELEC, een Linux distributie die dienst doet als Mediacenter software. Ook qua software moest ik dus niets extra’s installeren. Zodra ik de stroom aansloot schoot er leven in de Pi.

De grootste hindernis van die eerste avond was de netwerkaansluiting. Ik had gekozen voor een extra TL-WN723N Wireless adapter over USB. De Pi heeft immers enkel een kabelaansluiting en ik wilde een extra kabel naar mijn router vermijden. Helaas slaagde ik er niet in om het apparaatje aan de praat te krijgen. Af en toe was er reactie, maar elke poging strandde met de melding dat OpenELEC geen verbinding met het netwerk kon maken. Liever dan verder te knoeien heb ik dan toch maar een extra netwerkkabel aangeschaft.

De Pi beschikt slechts over 2 USB aansluitingen. Net voldoende om mee uit de voeten te kunnen. Dat ik de TL niet kan gebruiken is dus nog niet eens zo erg. In de ene steekt momenteel een Apple keyboard die ook als USB hub dienst doet en waaraan meteen ook mijn muis hangt. Op termijn verdwijnen die waarschijnlijk aangezien ik via een shell de Pi vanaf het netwerk kan benaderen als het op onderhoud aankomt. Aan de andere aansluiting hangt er een externe LaCie harde schijf.

Het wordt pas echt ideaal als je een netwerkschijf (NAS) in je netwerk hebt steken. In mijn geval is dat een Apple Time Capsule. Ik kan de bestanden vanaf elke machine benaderen. Ideaal want zo kan ik via mijn laptop mij mediabibliotheek beheren. De Pi hoeft dan niet echt veel meer te doen dan die bestanden over het netwerk te streamen naar de TV. Wel wil ik op termijn een dedicated NAS schijf aanschaffen en de Time Capsule terug inzetten waar ik ze oorspronkelijk voor had aangekocht: backups maken van mijn Macbook!

Wie TV zegt, zegt afstandsbediening. Ik kan lopen aanklooien met CEC, maar waarom het mezelf moeilijk makkelijk als het makkelijk kan? De feitelijke mediacenter software is XBMC en die heeft een soortement afstandsbediening app voor Android en iOS. Via mijn GSM kan ik over het netwerk dus perfect mijn Pi aansturen en navigeren door de catalogus. Ideaal!

De volgende stap is om ook muziek uit de Pi te laten komen. Ik kan daar alle kanten mee uit. Er is ondersteuning voor AirTunes en er is ook al iemand die de Pi heeft geïntegreerd als Spotify Server.

Ben ik tevreden over de aanschaf? Tot nu toe wel. Een paar quirks niet na te spreken. Qua prijs kom ik op ongeveer hetzelfde uit als een Apple TV. Alleen is dit een open systeem en kan ik dus met mijn Pi later nog altijd alle kanten uit.