Netsensei

Much Ado About Nothing

Ze crib

En zo verkeer ik sinds woensdag in het bezit van de sleutels van ze crib! Even een sneak peek…

Ze Crib
Ze Crib
Ze Crib
Ze Crib

Geschoten met mijn slimme foon in minder dan ideale lichtomstandigheden. Let op het vaalwitte tapijt in de living dat geen lang leven meer is beschoren. Daar komt dus een nieuwe vloer. Ik overweeg schilderwerken. Hoewel, de living is nog niet zo heel erg lang geleden voorzien van een verfkleur die de ogen geen pijn doet.

De keuken is goed onderhouden. De Bosch oven mag dan wel een paar generaties oud zijn, dankzij het goede onderhoud in het laatste decennium kan dat zeker nog een tijdlang mee. Hoe dan ook, de keuken op zijn geheel verdient op tijd en stond ook een make over.

En nu stapje per beetje alles woonklaar maken.

O ja, de afgrijselijke marmeren tafel en bijhorende stoelen verdwijnen aanstonds. De vorige eigenaar hoort die nog te komen ophalen.

Dat gaat hier vooruit

En zo werden de afgelopen tien dagen een rollercoaster. Het battleplan voor de komende weken begint vorm te krijgen. Op woensdag krijg ik namelijk de sleutel en schrap ik “huisbaas” uit mijn titel. Vanaf nu kan het echte werk beginnen.

Qua verbouwingswerken valt alles wel mee. Het idee is om een nieuwe vloer in de living te leggen, dubbel glas te steken, en te schilderen. Niet noodzakelijk in die volgorde, uiteraard. De vloer is al zo’n beetje beslist. Momenteel ligt er een soort vieze vasttapijt. Niet goed voor een algerische mens zoals ik. En dus komt er een kurken vloer. Een matching kleurtje voor de muren, dat wordt in de komende dagen beslist. En dan zijn er nog de ramen waar ik offertes voor moet opvragen.

Dat zijn zo de meest dringende kosten. Wanneer ik verhuisd ben, word het opnieuw budgetteren geblazen. Een deel van mijn IKEA meubels – waaronder mijn slaapkamer – heeft al wat kilometers in een verhuiswagen gezien. En dat heeft zo zijn sporen nagelaten. Ik heb er, terug in 2005, ook niet het duurste aangeschaft. Een aantal dingen zijn dus drrrringend aan vervanging toe.

En dan is er nog het verhuizen zelf. Gelukkig heb ik na een aantal keer alles zelf te regelen een draaiboek van wat ik zoal moet doen. Transport regelen, inpakken, telecom en elektriciteit regelen. Afin, the whole nine yards.

Dat het spannende weken gaan worden!

Indie game

’t Is dat ik té weinig spelletjes speel, dezer jaren. Vroeger was ik altijd wel op zoek naar mijn dagelijkse fix. Ettelijke uren heb ik gespeeld. En independent games vond ik vaak de leukste. Leuker dan van die megaproducties die platgetreden paden bewandelen. Omdat ze het probleemoplossend vermogen prikkelen, vol humor zitten, verrassend uit de hoek komen, fris en jong zijn, vol verhaal, en vaak ongelofelijk complex in hun eenvoud.

Met het verhuizen, het pendelen, het werk en het volwassen worden is dat er een beetje uit gegaan. En dat vind ik jammer. Heel jammer.

Niks zo belangrijk als play, seriously.

Blast off!

En toen kwam er een telefoontje van de huurster. Dat ze een nieuwe stek gevonden heeft en ze crib gaat verlaten! Jawel! Een kleine vijf maanden nadat de akte werd verleden zijn we weer een stap verder. Het worden spannende weken. Dat zeker. Dezer dagen is het van afspraken maken en papierwerk regelen.

Jaja! We zijn op de  de goede weg!

Glow Worm Cha-Cha-Cha

Merci, Discobar Tjernobyl!

First post

Klasieker! De openingspost voor het nieuwe jaar! 2012 is er. Het varkenshaasje en de drank zijn verteerd. Ik heb gisteren genoten van het Nieuwjaarsconcert uit Wenen voorzien van Dafalgan en een jerrycan koffie. Ondertussen is het 2 januari en kunnen we het jaar écht aftrappen. Dit is een uitstekend moment om even vooruit te kijken. Voornemens? Daar doe ik niet aan mee. Ik maak mezelf geen beloftes. Maar ik wil wel even oplijsten wat dit jaar allemaal brengt.

Verbouwen en verhuizen! Natuurlijk. Dit is het jaar waarin ik mijn appartement onder handen neem en het helemaal van mezelf maak. Ik hoop zo een einde te maken aan het nomadenbestaan van de laatste 7 jaar. Het is de hoogste tijd daarvoor.

Websites bouwen! Er is de site van mijn moeder die ik onder handen wil nemen. Begin vorig jaar was ik er vol goeie moed aan begonnen. Ik heb een leuk ontwerp gekregen van Kristof O. maar de omstandigheden hebben dat project volledig stil gelegd. Tijd om door te bijten en het volledig af te werken. En verder is er Colada. Ik ben dan wel niet langer een freelancer, ik zou er graag iets meer mee doen dan wat het nu is. Zo zou ik graag ook willen bloggen over mijn technische kantje. Dat lijkt me de uitgelezen plaats om te doen.

Dit jaar wil ik ook een nieuwe versie voor dit project afwerken en uitrollen. Ik heb het laatste jaar immers bitter weinig voor Mollom voor WordPress gedaan. Sinds het najaar ben ik terug naarstig aan het programmeren. Ik doe het op mijn eigen tempo. Zonder mezelf grote doelstellingen op te leggen. En dat lijkt beter te werken. Ook al heb ik nog een pak andere ideeën in mijn hoofd.

Er is het klimmen. Zolang ik niet verhuisd ben ga ik met J. wekelijks volhouden in de Wallstreet. Ik klom vorige week voor het eerst een niveau 5C. Ik groei er nog steeds in. Met veel plezier. Sinds begin vorig jaar is mijn lijf in een ongekende vorm. Ik voel me een stuk steviger dan vroeger. Bovendien heeft het klimmen mijn zelfvertrouwen doen groeien. Het is niet iets wat ik zomaar wil opgeven. Na de verhuis wordt het dus zoeken naar een nieuwe klimzaal. Meer dan waarschijnlijk wordt het Bleau in Gent.

O ja. Koken! Zeer zeker! Ik heb me ingeschreven voor de tweede schooljaar helft. Dus tot ergens in juni blijf ik wekelijks kookles volgen. Geen feestgerechten, wel “Verfijnde gerechten”. Het zal me benieuwen! En natuurlijk, als ik verhuisd ben hoop ik ook wel nog meer voor vrienden te mogen koken.

Dit jaar neem ik ook de functie van penningmeester in het jeugdhuis op. Misschien is het wat vreemd dat ik me daar in wil smijten, maar om de een of andere reden boeit boekhouding en administratie mij wel. Ik doe het vooral om er iets uit te leren dat ik kan meenemen naar later.

Echt grootse Vijf jaren Plannen, Engagementen of Doelstellingen zijn er dus niet. Het zijn stuk voor stuk dingen die ik wil doen omdat ik ze graag doe, niet omdat ik ze moet doen. Maar goed ook. Ik wil dit jaar vooral genieten wat komen gaat, van de dingen die ik graag doe, met de mensen rondom mij. In deze tijden lijkt mij dat het belangrijkste.

Bij deze wens ik iedereen alvast een prettig 2012! Geniet er vooral van. Maak er een fijn jaar van.

11 going on 12

Ah! 2011. Wat een bevreemdend jaar is me dat geworden. Het is het jaar waarin absolute lows met opperste ups werden gecombineerd. Het werd een jaar waarin mijn voornamelijk dingen te beurt vielen die ik helemaal niet verwachtte. Het was op zijn minst een bijzonder confronterend jaar. Maar ook een bijzonder leerrijk jaar waarin ik een paar belangrijke levenslessen heb gekregen.

Nummer één: Vermijd Grootse Verwachtingen. Niks zo erg als beginnen zweven om dan opeens keihard met de voetjes op de grond te worden gezet. Het leven valt nu eenmaal moeilijk te controleren. Je kan wel een eindje vooruit kijken, maar geen vol jaar. Niks staat in steen gebeiteld.

Nummer twee: Ken jezelf. Gnooti Seauton. In mijn hoofd zitten een pak ideeën en dingen die ik zou willen doen of bereiken. Soms lijkt het alsof de pot met goud verdacht dicht bij is. In werkelijkheid ben ik ook maar een mens met beperkingen. Het is niet erg om “neen, dat gaat niet zomaar.” te zeggen tegen anderen en al helemaal niet tegen jezelf.

Nummer drie: Leer geduld te hebben. Ik ben een ongelofelijk ongeduldige mens. Ik zie de dingen graag vooruit gaan. Gedreven zijn, dat heeft zo zijn goeie kanten. Maar snel ongeduldig worden, daarvan word ik dus ongedurig. Ik heb geleerd dat ik de dingen soms moet aanvaarden zoals ze zijn en dat verandering pas op zijn eigen tijd komt. En niet met een druk op de knop.

Nummer vier: Trek het u allemaal niet zo hard aan. Ja, de wereld vandaag is een tranendal. Ja, ik heb geen auto. Ja, ik heb wat tegenslag gehad… Maar ik ben wel gezond. En aan de basisbehoeften is ruimschoots voldaan. Leren relativeren is de boodschap.

Nummer vijf: Savour the moment. Waarmee ik niet wil zeggen: leef van dag tot dag maar wel dat het soms de moeite loont om ook bewust te genieten van de kleine momenten. Leren content zijn met wat je hebt.

2011 is het jaar waarin ik die lessen heb geleerd. The Hard Way. En het mooie is dat ik er vergeleken bij begin dit jaar, me er een stuk bewuster van ben. Het blijft wel een dagelijkse oefening om ze voor mezelf te herhalen, maar ik doe dat graag. Ook in 2012.

Lectuur

Aangeschaft in de laatste week:

  • ISAACSON, W., Steve Jobs. De Biografie., ed. 7, Houten, Spectrum, 2011, 656 p. [Nederlandse vertaling: DE RIDDER, R., Steve Jobs. The Biography, s.l., Simon & Schuster, 2011.]
  • MARTIN, G., A Game of Thrones. Book One of a Song of Ice and Fire, ed. 36, Londen, Harper Voyager, 2011, 796 p.

OK. Ik had bijzonder veel goesting om te kijken wat ik nog had onthouden van de cursus bibliografie uit mijn Eerste Kan. Ja, ik heb moeten opzoeken hoe dat nu ook al weer ging. ’t Zit ver. Heel ver.

O night divine

Waar ge ook moogt zijn, met vrienden, familie of gewoon alleen thuis: Ik wens u allen een fijn, rustig, vredig kerstfeest toe.

The Hobbit

Het zat er natuurlijk aan te komen. Tolkien had immers nog wel wat meer geschreven dan de Lord of the Rings. Het mooie is dat ik begonnen met de Hobbit. Geweldig verhaal. Ik heb het in één ruk uitgelezen. Ik vond de Hobbit zelfs leuker om te lezen dan de trilogie. Weer iets om een jaar lang naar uit te kijken, dus!

« Vorige blogposts Pagina 33 van 244 pagina's Volgende blogposts »